در پژوهشی که در سال 2016 انجام شد و نتایج آن در ژورنال Journal of Pharmacy and Pharmacology منتشر شد، اثر عصاره آووکادو بر TSH، T3 و T4 در رت های تیمارشده با CCL4 بررسی شد. در موش های تیمار شده با CCL4 مقادیر TSH زیاد شد، در حالی که مقدار T3 و T4 در مقایسه با کنترل، کاهش یافت. بر اساس این نتایج، مصرف عصاره آووکادو سبب بهبود میزان ترکیبات نامبرده شد. آووکادو حاوی سلنیوم، روی، مس، آهن، آنتی اکسیدان، ویتامین A، C، D، E، K و B است که در بهبود عملکرد تیروئید نقش دارند. سلنیوم، T4 (تیروکسین) را به T3 (تری یدو تیرونین) تبدیل می کند و میزان هورمون های تیروئید در خون و بافت های بدن از جمله کبد و غده تیروئید را در حد مطلوب نگه می دارد. مکمل روی، می تواند کم کاری تیروئید را جبران کند و مس برای تولید T4 لازم است. خوراکی های غنی از آهن (مثل آووکادو) می توانند کم خونی ناشی از کمبود آهن را که می تواند به همراه کم کاری تیروئید وجود داشته باشد، جبران کنند. سلنیوم و ویتامین های A، C و E، آنتی اکسیدان های مهمی هستند که تنش اکسیداتیو در غده تیروئید را خنثی می کنند. ویتامین های گروه B چون در ساختن T4 نقش دارند، برای عملکرد تیروئید ضروری هستند.

در سال 2017 آزمایشی به منظور بررسی اثر آووکادو بر عملکرد شناختی، انجام شد و نتایج آن در ژورنال Nutrients انتشار یافت. این آزمایش تصادفی و کنترل شده، شش ماه به طول انجامید و بر اساس مشاهدات، در طی شش ماه، آووکادو میزان لوتئین سرم را 25 درصد افزایش داد و سبب بهبود حافظه فضایی و کاری شد. محققان نتیجه گیری کردند که مصرف آووکادو که منبع طبیعی لوتئین است، می تواند استراتژی موثری برای بهبود عملکرد شناختی باشد. مکانیزم پیشنهادی اثر مفید لوتئین بر عملکرد شناختی در افراد مسن، خاصیت آنتی اکسیدانی یا ضد التهابی آن است. مکانیزم های پیشنهادی دیگر برای اثر لوتئین در بافت عصبی، عبارتند از تعدیل ویژگی های عملکردی غشاهای سیناپسی، به همراه تغییرات خاصی در صفات فیزیکوشیمیایی و ساختاری این غشاها. با اینکه مقدار لوتئین در آووکادو نسبتا کم است، ولی همین مقدار، اثر زیادی بر افزایش لوتئین سرم خون دارد. مصرف روزانه آووکادو سبب افزایش در لوتئین سرم می شود.

لوتئین و گزانتین به طور انتخابی جذب بافت ماکولای چشم می شوند (بخشی از چشم که در آن، نور روی عدسی فوکوس می کند). جذب مقادیر نسبی لوتئین و گزانتین با افزایش سن، کاهش می یابد و مقدار آن در زنان، کمتر از مردان است. پژوهش ها نشان داده اند که جذب کم لوتئین و کمبود مقدار آن در پلاسما می تواند سبب شدت بدکاری مرتبط با پیری در چشم شود. نتایج حاصل از تحقیقات نشان داده اند که رژیم های غنی از اسید چرب اشباع نشده با یک باند دوگانه، از چشم در برابر بدکاری ناشی از پیری محافظت می کنند. می توان اثر آووکادو بر سلامتی چشم را به این امر نسبت داد که این میوه حاوی ترکیبی از این نوع اسیدهای چرب و کاروتنوئیدهای لوتئین و گزانتین است و به جذب کاروتنوئید از میوه های دیگر و سبزیجات کمک می کند. دسترسی بدن به لوتئین و گزانتین آووکادو بسیار بیشتر از دسترسی آن به این ترکیبات در سبزیجات و میوه های دیگر است.

آووکادو به واسطه ی داشتن کاروتنوئیدها، ترپنوئیدها، فنل ها و گلوتاتیون، خواص ضدسرطانی دارد. در حال حاضر، اطلاعات مربوط به فعالیت ضدسرطانی آووکادو بر پایه ی آزمایشات درون شیشه ای (in vitro) و رده های سلولی سرطان انسان هستند. اکثر این مطالعات، روی سرطان حنجره، گلو و دهان انجام شده اند. بر اساس یافته های موسسه ملی تحقیقات سرطان در ایالات متحده آمریکا، مقدار گلوتاتیون آووکادو چندبرابر مقدار آن در میوه های دیگر است. گلوتاتیون، به عنوان یک آنتی اکسیدان عمل می کند. با اینکه بدن این ماده را به آمینواسیدهای تشکیل دهنده ی آن تجزیه می کند، ارتباط زیادی بین افزایش جذب گلوتاتیون و کاهش ریسک ابتلا به سرطان دهان و گلو وجود دارد. در پژوهشی مشاهده شد که گزانتوفیل و لوتئین، سبب کاهش بیومارکرهای تنش زیستی در بیماران مبتلا به مراحل اولیه سرطان حنجره، گلو یا دهان شدند. عصاره های غنی از گزانتوفیل آووکادو، فعالیت ضد هلیکوباکتر دارند که می توانند با اثر این میوه بر کاهش ریسک سرطان معده مرتبط باشد. تحقیقات انجام شده روی رده های سلولی سرطان پروستات هم، اثرات ضدتوموری عصاره آووکادو را نشان دادند. به دلیل میزان بالای لوتئین در آووکادو و صفات ضدتومور این کاروتنوئید گفته می شود احتمالا لوتئین این میوه مسئول خاصیت ضدسرطانی آن است. از طرفی، چون در یک آزمایش، لوتئین به تنهایی این اثر را نداشت، گفته می شود شاید کاروتنوئیدها، ویتامین ها و ترکیبات دیگر عصاره در پیشگیری از رشد سلول های سرطان پروستات تاثیر دارند. مطالعات اخیر نشان دادند که فیتوکمیکال های استخراج شده از میوه آووکادو، به تکثیر سلول های لنفوسیت انسانی و کاهش ناهنجاری کروموزومی ناشی از مصرف داروی سیکلوفسفامید کمک می کند. سیکلوفسفامید در درمان انواع سرطان خون به کار می رود، ولی سمیت ژنتیکی هم دارد. بنابراین، استفاده از یک عامل محافظ به همراه سیکلوفسفامید ضروری است. تحقیقات نشان داده اند که فیتوکمیکال های میوه آووکادو، به طور انتخابی، سبب توقف چرخه سلولی، بازدارندگی از رشد و القاء آپوپتوز در رده های سلولی سرطانی می شوند. در آزمایشی، اثر عصاره متانولی میوه آووکادو بر سمیت ژنتیکی ناشی از سیکلوفسفامید بررسی و مشاهده شد که عصاره این میوه، به طور کامل، ناهنجاری های ناشی از سیکلوفسفامید را خنثی کرد. این امر می تواند به دلیل فعالیت آنتی اکسیدانی فیتوکمیکال های میوه آووکادو باشد.